คำในใจฉันมีแปดพันล้าน
ก็ยัง ไม่มีคำ ที่ดีพอจะใช้กับเธอ
เหมือนดอกไม้แห้ง เหือดช่อนั้น
ไม่นาน มันก็กรอบ ไม่กี่วันมันก็ไม่รอด

พยายามที่จะนึกให้ออก
และลอง นึกใบหน้าเธอในตอนที่ ยังมองฉันอีกที
ต่อให้ไม่มีเธอเหมือนก่อน
ไม่เป็นไร ฉันก็ยอม ปล่อยตัวเองให้เป็นเช่นดอกไม้

Dry Flower ต่อให้โรยรา
เธอคงไม่มองย้อนลงมา อา อา อา
แต่ถึงอย่างไร ก็จะรอ
ต่อให้จะไม่ได้ยินแม้คำลา อา อา อา

ภายในใจฉันมีแต่คำถาม
ไม่มี ซักคำตอบไหนเลยที่ฉันได้จากเธอ
เดินเพลินๆ ด้วยหัวใจอ้างว้าง
ก็พาตัวเองมาจบ ตรงหน้าเธออีกครั้งอยู่ดี

ทำยังไงมันก็พูดไม่ออก
ได้ยิน เสียงฝีเท้าเธอที่เดินออกไปฟังดูค่อยๆห่าง
ต่อให้จะไม่มีเธอเหมือนก่อน
ไม่เป็นไร ฉันก็ยอม ปล่อยตัวเองให้เป็นเช่นดอกไม้

Dry Flower ต่อให้โรยรา
เธอคงไม่มองย้อนลงมา อา อา อา
แต่ถึงอย่างไร ก็จะรอ
ต่อให้จะไม่ได้ยินแม้คำลา อา อา อา

เมื่อได้ลองเลือกจะปล่อยมือนั้น
แค่ยืน นิ่งๆ เลยได้เห็นใบหน้ากำลังยิ้ม
ก็เลยทำให้เข้าใจความหมาย
ของการ ที่มอบดอกไม้ที่กำลังใกล้จะตาย

Dry Flower ต่อให้โรยรา
เธอคงไม่มองย้อนลงมา อา อา อา
แต่ถึงอย่างไร ก็จะรอ
ต่อให้จะไม่ได้ยินแม้คำลา อา อา อา

Dry Flower เธอไม่กลับมา
ไม่เหลือดอกไม้ให้โรยรา อา อา อา
ไม่รู้เมื่อไหร่ แต่ตอนนี้
ตัวฉันไม่เหลืออะไรแม้คำลา